خصم

در تاریخ ۹ ژانویه ۱۹۹۳، لوک لادمیرال، بهترین دوست ژان-کلود رومان، متوجه می‌شود که رومان، همسر و فرزندانش در آتش‌سوزی خانه گرفتار شده‌اند و از کل خانواده تنها ژان-کلود زنده مانده است. 
در بیمارستان، پلیس شروع به پرسیدن سوالات عجیب و غریب می‌کند و لوک متوجه می‌شود که ماجرا مشکوک است؛ زیرا همسر و فرزندان رومان قبل از شروع آتش‌سوزی مرده‌اند. وقتی عموی رومان با پلیس برای اطلاع دادن به والدین رومان به خانۀ آنها می‌رود، آن‌ها را مرده با بدن‌هایی که چندین بار مورد اصابت گلوله قرار گرفته‌اند پیدا می‌کند. 
پلیس در ابتدا گمان می‌کرد که قتل‌ها در اثر یک حملۀ هماهنگ به خانوادۀ رومان به دلیل کار پر اهمیت او در سازمان بهداشت جهانی بوده است. اما خیلی زود کشف کردند که رومان اصلاً برای این سازمان کار نکرده و حتی از دانشگاه هم فارغ‌التحصیل نشده است. در نهایت سروکلۀ معشوقۀ‌ او پیدا می‌شود و او فاش می‌کند که اوایل همان روز رومان در جنگل به او حمله کرده و سعی در کشتن او داشته است، اما او توانسته از دست او فرار کند.
امانوئل کارر، نویسنده‌ای که شدیداً تحت تاثیر این پرونده قرار گرفته بود، در سال ۱۹۹۳ با ارسال نامه‌ای از طریق وکیل خود به رومان درخواست می‌کند تا برای نوشتن یک گزارش غیر داستانی دربارۀ قتل‌ها با او صحبت کند. پس از ماه‌ها سکوت، کارر تصمیم می‌گیرد انرژی خود را به سمت یک اثر جدید هدایت کند که به طور مبهمی از پروندۀ رومان الهام گرفته است؛ و نام آن «سفر کلاسی» بوده و معتقد است که کارش با این پرونده تمام شده است.
 در سال ۱۹۹۶، رومان بالاخره پاسخ می‌دهد و می‌گوید که به توصیۀ وکیلش نتوانسته بود زودتر با او صحبت کند، چرا که وکیل به او توصیه کرده بود تا پایان تحقیقات با کارر تماس نگیرد. کارر و رومان مکاتباتی را آغاز می‌کنند و کارر از طریق نشریۀ «لو نوول آبزرواتور» به عنوان یک عضو معتبر مطبوعات شناخته می‌شود و شروع به نوشتن دربارۀ محاکمه رومان می‌کند.
در دادگاه، کارر اطلاعات بیشتری دربارۀ کودکی رومان به دست می‌آورد، از جمله این واقعیت که او طوری بزرگ شده بود که هرگز دروغ نگوید. همچنین برای سرکوب و پنهان کردن اخبار بد تربیت شده بود. رومان اصرار دارد که ناتوانی او در تکمیل سال دوم تحصیل در دانشگاه، نتیجۀ آسیب دیدگی مچ راست او بوده است. با این حال، این حادثه غیرقابل اثبات است و کارر معتقد است که احتمالاً رومان بعد از قطع رابطۀ دوست دخترش فلورانس(که بعدها همسرش شد)، افسرده شده و امتحان را حذف کرده است. او در نهایت برای توضیح غیبت‌های تحصیلی خود به دوستانش ادعا کرد که به سرطان مبتلا شده است و در همین حال دوباره در مدرسه ثبت نام کرد و بیش از یک دهه به کلاس‌ها رفت تا وضعیت دانشجویی خود را حفظ کند بدون اینکه هیچ امتحانی بدهد.
در طول محاکمه، همچنین مشخص شد که رومان با برداشتن پول بازنشستگی والدین، عمو، پدر و مادر همسرش و ادعای سرمایه‌گذاری آن از طریق حساب‌های بانکی سوئیس، خانواده را سرپا نگه داشته است. کمی پس از اینکه پدر همسرش تصمیم گرفت بخشی از سرمایه را برای خرید یک بنز در سال ۱۹۸۸ برداشت کند، با سقوط از پله‌ها در زمانی که تنها رومان در خانه بود، درگذشت. روماند در دادگاه اصرار داشت که پدر همسرش را نکشته است و تحقیقات دربارۀ مرگ او بی‌نتیجه ماند.
در نهایت رومان با کورین، زن مطلقه‌ای که از طریق دوست صمیمی‌اش لوک شناخته بود، وارد رابطۀ خارج از ازدواج شد. کورین جذب رومان نشده بود اما در نهایت با اصرارهای او و هدایای گران‌قیمتی که به او می‌داد، مجذوب او شد. گرچه کورین در نهایت رابطه را تمام کرد، اما هزاران فرانک پیش رومان سرمایه‌گذاری کرد. رومان که از رد شدن توسط کورین دل شکسته بود، برای حفظ ارتباط با او به دروغ به او گفت که به سرطان لاعلاج مبتلا است. کورین از ترس اینکه رومان بمیرد و نتواند به سرمایه‌گذاری‌اش دسترسی پیدا کند، از رومان خواست تا پول او را پس بدهد.
رومان پس از گرفتن سرمایه‌های والدین، همسرش و کورین، ترتیب یک برنامۀ شام دو نفره با کورین را داد. او بعد از قتل همسر، دو فرزند و والدینش برای دیدن کورین به پاریس رفت؛ جایی که او به او حمله کرد و سعی کرد او را خفه کند. در نهایت کورین توانست از این حادثه جان سالم به در ببرد. عصر همان روز، او پس از بازگشت به خانه‌اش، با بنزین خانه را به آتش کشید. او پیش از راه انداختن این آتش سوزی، اقدام به خودکشی کرده بود، اما در نهایت توسط آتش نشانان محلی نجات یافت.