زوال بشری

راوی ناشناس مردی را که در سه عکس دیده است توصیف می‌کند، البته نه چندان مطلوب. او دربارۀ تجربیات هولناک و پوچ یوزو در تصاویر اظهاراتی می‌کند.
یوزو همراه خواهر و برادرش با پدرشان ملاقات می‌کنند و پدر از بچه‌ها می‌پرسد که چه هدایایی دوست دارند دریافت کنند و پاسخ آنها را در یک دفتر یادداشت می‌کند. یوزو نمی‌تواند پاسخ دهد زیرا چیزی برای آرزو کردن ندارد و در عین حال نمی‌خواهد پدرش را ناامید کند. به همین دلیل در نیمه‌های شب به دنبال دفترچه یادداشت پدرش می‌گردد تا آخرین پیام را بنویسد و پدرش را شاد کند. 
او کاملاً روشن می‌کند که خدمتکاران به او تجاوز جنسی می‌کنند، اما نصیحت دیگران را هم بی‌اثر می‌داند.
یوزو کسی است که از دیگران می‌ترسد زیرا معتقد است که نمی‌تواند حتی ساده‌ترین خواسته‌های مردم را به درستی درک کند. او برای تسهیل روابط خود با دیگران، یک شخصیت کمدی از خود خلق می‌کند.
تاکیچی، دوست دبیرستانی‌اش، دست او را خوانده، ادعا می‌کند متوجه ظاهرسازی در رفتار او شده است. یوزو به دلیل نگرانی از افشاگری او سعی می‌کند با تاکیچی کنار بیاید. او تاکیچی را در یک روز بارانی به محل زندگی خود می‌کشاند و عفونت گوش تاکیچی را درمان می‌کند. تاکیچی با ناراحتی یوزو را تحسین می‌کند و به او اطمینان می‌دهد که دختران زیادی جذب او خواهند شد.
تاکیچی یک خودنگاره از ون گوگ به یوزو نشان می‌دهد و از آن به عنوان "تصویر یک روح" یاد می‌کند. یوزو متوجه می‌شود که هنر، صادقانه می‌تواند جنبه‌های تاریک و زخمی انسان‌ها را به تصویر بکشد. او شروع به خلق چندین خودنگاره می‌کند که آن‌ها را  فقط به تاکیچی نشان می‌دهد و او اعلام می‌کند که یوزو روزی نقاش مشهوری خواهد شد.
با وجود تمایل یوزو برای حضور در مدرسۀ هنر، پدرش او را در کالج توکیو ثبت‌نام می‌کند. در هر صورت یوزو اغلب از رفتن به کلاس‌ها شانه خالی می‌کند. هوریکی که در کلاسی با او آشنا می‌شود، یوزو را با عشق به الکل، سیگار و روسپی‌ها آشنا می‌کند. او همچنین یوزو را به یک جلسۀ کمونیستی مخفیانه می‌کشاند، که یوزو معمولاً در آن شرکت می‌کند زیرا جو آنجا را دوست دارد. 
بالاخره مدرسه پدر یوزو را از غیبت او مطلع می‌کند.
در این زمان، او در یک کافه با تسونکو(مهماندار کافه) روبرو می‌شود. رنج سونکو، یوزو را تحت تاثیر قرار می‌دهد و آن‌ها یک شب فوق‌العاده را با هم سپری می‌کنند. اما یوزو سونکو را ترک می‌کند. یک ماه بعد، او با هوریکی، به کافه می‌آید. هوریکی در ابتدا قصد دارد سونکو را ببوسد، اما با نگاهی دقیق‌تر، ظاهر رقت‌انگیز دختر او را ناامید می‌کند. ترحم یوزو نسبت به سونکو، او را وادار می‌کند تا زمانی که از هوش برود الکل مصرف کند. او روز بعد به تسونکو پیشنهاد خودکشی دونفره می‌دهد.
هردوی آن‌ها به طور همزمان به داخل آب می‌پرند، اما فقط یوزو زنده می‌ماند. خانوادۀ او از اقدام یوزو برای خودکشی خشمگین هستند، اما یوزو فقط روی سونکو متمرکز شده است. او پس از مرخص شدن از بیمارستان مورد بازجویی پلیس قرار می‌گیرد. 
یوزو پس از اخراج از کالج به خانۀ فلت فیش نقل مکان می‌کند، جایی که نمی‌تواند آنجا را ترک کند. وقتی که فلت فیش از او می‌پرسد می‌خواهد چه کار کند، یوزو پاسخ می‌دهد که می‌خواهد نقاش شود. در ادامه، یوزو به خانه هوریکی می‌گریزد و در آنجا با شیزوکو آشنا می‌شود. بیوه‌ای که یوزو را به عنوان کاریکاتوریست استخدام می‌کند و به او اجازه می‌دهد با او و فرزندانش زندگی کند. او سرانجام شیزوکو را به دلیل غم و اندوه بی حد و اندازه‌اش ترک می‌کند.
او در یک مغازۀ سیگار فروشی با باکره‌ای جوان به نام یوشیکو ملاقات می‌کند و آن دو ازدواج می‌کنند. یوشیکو او را متقاعد می‌کند که از نوشیدن دست بکشد. اما دیدارهای هوریکی، که یوزو را تشویق به مستی مجدد می‌کند، به زودی به شادی آن‌ها پایان می‌دهد. هوریکی و یوزو در می‌یابند که یوشیکو یک شب، مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است. این تراژدی یوشیکو را به یک فرد ویران‌شدۀ ترسو تبدیل می‌کند. در نهایت یوزو یک بسته قرص خواب مصرف می‌کند و به بیمارستان منتقل می‌شود. پس از ترخیص، او به دنبال داروخانه‌ای می‌رود و از آنجا مقداری دارو و مورفین می‌خرد.
اگرچه به او گفته می‌شود مورفین به بدی الکل نیست، اما به زودی به طرز ناامیدکننده‌ای معتاد می‌شود. به دلیل معتمد بودن، بدهی‌اش افزایش می‌یابد و مجبور می‌شود برای دوزهای بیشتر مرفین به دیگران التماس کند. او با غیر قابل تحمل شدن اوضاع، به پدرش نامه می‌نویسد تا از اعتیادش حمایت کند. در عوض، فلت فیش و هوریکی به دیدن او می‌آیند و او را به یک بیمارستان روانی می‌برند تا معاینه شود. یوزو پس از مرخص شدن از بیمارستان متوجه می‌شود که پدرش فوت کرده است. او به حومۀ شهر نقل مکان می‌کند تا بهبود یابد در حالی که توسط زنی مسن‌تر که برادرش استخدام کرده از او مراقبت می‌کند.
یوزو در نهایت خودکشی می‌کند.
همان شخصیت گمنامی که تصاویر یوزو را در مقدمه توصیف کرده بود، روایت پایانی را نیز ارائه می‌دهد.