«صلحی که همه صلحها را بر باد داد»
معرفی کتاب
«صلحی که همۀ صلحها را بر باد داد» نوشتۀ دیوید فرومکین روایتی تاریخی از چگونگی فروپاشی امپراتوری عثمانی در طول جنگ جهانی اول است که به تغییر شکل خاورمیانه و در نهایت آشفتگی سیاسی کنونی منطقه منجر شد. این کتاب با بررسی عواقب پس از جنگ جهانی اول به پیچیدگیهای وضعیت خاورمیانه میپردازد.
فرومکین استدلال میکند که اطلاعات ناکافی، رفتار دوگانه و ناپایداری سیاسی، بریتانیا را به سمت ایجاد یک توافق در خاورمیانه سوق داد که به طور اجتنابناپذیر و ناامیدکنندهای به هرج و مرج منجر میشد.
عواملی که «صلحی که همۀ صلحها را بر باد داد» را خواندنی میکند
• این اثر، گزارشی تاریخی از مذاکرات و تصمیمات پس از جنگ که منطقه را شکل داد، ارائه میکند و وضعیت ژئوپلیتیک کنونی آن را روشن میسازد.
• با تحقیقات دقیق و تجزیه و تحلیلی جامع، درک عمیقی از عواملی که منجر به سر بر آوردن خاورمیانۀ مدرن شده است را ارائه میدهد.
• با روایتی جذاب و توصیفهای واضح، وقایع تاریخی و شخصیتهای کلیدی را زنده میکند؛ به طوری که روایت برای مخاطب، حالت خشک و کسلکننده نشود.
جوایز و عملکرد «صلحی که همۀ صلحها را بر باد داد»
این اثر ماندگار نامزد جایزۀ انجمن ملی منتقدان کتاب و جایزه پولیتزر شد و در لیست پرفروشهای نیویورک تایمز قرار گرفت.
در ادامه به نکوداشتهایی از این کتاب اشاره میکنیم:
«شگفتانگیز... هیچ یک از کتابهای منتشر شده در سالهای اخیر، ارتباط پایدارتری با درک ما از خاورمیانه ندارد.» - جک مایلز، بررسی کتاب لس آنجلس
«بسیار جاهطلبانه، تحریکآمیز و واضح نوشته شده است... فرومکین داستانی گیرا از برخورد دوگانۀ دیپلماتیک، بیکفایتی نظامی و تحولات سیاسی را روایت میکند.» - رید بدو، دنیای کتاب واشنگتن پست
«جاهطلبانه و باشکوه... یک داستان حماسی از ویرانی و سرخوردگی... از مردان بزرگ، اعمال بزرگ و حتی بزرگتر شدن خطاهایشان.» - فواد عجمی، وال استریت ژورنال
«حقیقت و نه چیزی جز حقیقت» - تایمز
«صلحی که همۀ صلحها را بر باد داد» در کدام گونهی ادبی جای میگیرد؟
این کتاب در دستۀ کتابهای سیاسی و تاریخی قرار میگیرد.
عناوین فصلها
بخش اول: در چهارراه تاریخ
بخش دوم: کیچنر: نگاه به آینده
بخش سوم: بریتانیا در باتلاق خاورمیانه
بخش چهارم: براندازی
بخش پنجم: متفقین در حضیض اقبال
بخش ششم: دنیاهای تازه و ارضهای موعود
بخش هفتم: حمله به خاورمیانه
بخش هشتم: غنایم جنگی
بخش نهم: چون آبها از آسیاب افتاد...
بخش دهم: طوفان بر فراز آسیا
بخش یازدهم: بازگشت روسیه به خاورمیانه
بخش دوازدهم: توافق 1922 خاورمیانه
چه کتابهای دیگری از دیوید هنری فرامکین منتشر شده است؟
• راه و رسم جهان (از آغاز تمدن تا طلوع سده بیست و یک)، ترجمۀ سوگند رجبی نسب، انتشارات کتاب پارسه
• آخرین تابستان اروپا، ترجمۀ سوگند رجبی نسب، انتشارات کتاب پارسه
چه ترجمههایی از این کتاب در فارسی در دسترس است؟
ترجمۀ حسن افشار، از نشر ماهی در ایران موجود است. این کتاب با عنوان دیگری به نام «صلح کردند که جنگ بماند» نیز به صورت دوجلدی توسط انتشارات دنیای اقتصاد منتشر گردیده که داود حیدری و مفید علیزاده ترجمۀ آن را عهدهدار بودهاند.
طرفداران «صلحی که همۀ صلحها را بر باد داد» دیگر سراغ چه کتابهایی بروند؟
کتاب قدرت بیقدرتان، نوشتۀ واتسلاف هاول
کتاب تاریخ انقلاب روسیه، نوشتۀ لئون تروتسکی
کتاب پاریس ۱۹۱۹، نوشتۀ مارگارت مک میلان
مروری بر آنچه خواندیم
• «صلحی که همۀ صلحها را بر باد داد» نوشتۀ دیوید فرومکین روایتی تاریخی از چگونگی فروپاشی امپراتوری عثمانی در طول جنگ جهانی اول به تغییر شکل خاورمیانه است.
• فرومکین استدلال میکند که اطلاعات ناکافی، رفتار دوگانه و ناپایداری سیاسی، بریتانیا را به ایجاد یک توافق در خاورمیانه سوق داد که به طور اجتنابناپذیر و ناامیدکنندهای به هرج و مرج منجر میشد.
• این کتاب، روایتی خواندنی و دقیق از مذاکرات و تصمیماتی است که پس از جنگهای منطقهای گرفته شد و تأثیر عمیقی بر شکلگیری خاورمیانهی امروزی گذاشت. با بررسی دقیق عوامل مؤثر، کتاب به خواننده کمک میکند تا درک عمیقی از وضعیت ژئوپلیتیک کنونی منطقه پیدا کند. نویسنده با روشی جذاب و روان، وقایع تاریخی و شخصیتهای کلیدی را به تصویر میکشد و مطالعهی تاریخ را به تجربهای لذتبخش تبدیل میکند.
• این اثر ماندگار نامزد جایزۀ انجمن ملی منتقدان کتاب و جایزه پولیتزر شد و در لیست پرفروشهای نیویورک تایمز قرار گرفت.
• «صلحی که همۀ صلحها را بر باد داد» یک کتاب سیاسی و تاریخی است.
یک جرعه از کتاب
خلاصه کتاب
در حالی که بریتانیاییها تصور میکردند اعراب از حمایت آنها استقبال خواهند کرد، در واقعیت اعراب به حکومت عثمانی به عنوان یک حکومت اسلامی تمایل بیشتری داشتند.
فرومکین با ارائۀ مطالعه موردی محمد شریف الفاروقی، نشان میدهد که چگونه بریتانیا به اطلاعات نادرست و اغراقآمیز این واسطه اعتماد کرده است. الفاروقی دربارۀ میزان حمایت اعراب از بریتانیا بزرگنمایی میکرد و بریتانیا نیز به نوبۀ خود به اعراب وعدههای دروغین دربارۀ استقلال میداد. در واقع، بریتانیا اعتقادی به توانایی اعراب برای ادارۀ خود نداشت و تنها به دنبال منافع خود در منطقه بود.
علاوه بر اطلاعات نادرست و اتکا به منابع غیرقابل اعتماد، دولت بریتانیا از هماهنگی لازم برای اجرای سیاستهای خود در خاورمیانه برخوردار نبود. تصمیمگیریهای متناقض و منافع متضاد بین مقامات مختلف بریتانیایی در قاهره، هند و لندن، به بیاعتمادی و فریب متقابل دامن زد. با روی کار آمدن دولت جدید، به جای بهبود اوضاع، شاهد بلندپروازیهای بیشتر و رویکردی طمعکارانهتر در سیاستهای بریتانیا بودیم. ورود ایالات متحده به جنگ و تاکید رئیس جمهور ویلسون بر خودگردانی مردم خاورمیانه، پیچیدگیهای بیشتری را به این معادله افزود. بریتانیا ضمن حفظ منافع خود در منطقه، از صهیونیسم نیز حمایت کرد و به این ترتیب ابعاد جدیدی به سیاستهای خود در خاورمیانه داد.
با تغییر مسیر جنگ به نفع متفقین، اعتماد شکننده بین بریتانیا و متحدان عربش به سرعت فرو ریخت. همۀ طرفین درصدد بودند تا بیشترین بهره را از پیروزی ببرند. در مذاکرات پس از جنگ، بریتانیا با استفاده از حمایت آمریکا برای خودگردانی، سعی کرد تا بلندپروازیهای استعماری فرانسه و ایتالیا را محدود کند، در عین حال ادعاهای گستردهای بر سرزمینهای خاورمیانه مطرح کرد. در همین حال، ناآرامیها و انقلابها در سراسر منطقه به وقوع پیوست و بریتانیا را مجبور کرد تا برای حفظ ثبات، با فرانسه همکاری کرده و حاکمانی محلی را منصوب کند. بسیاری از این انتصابات بدون در نظر گرفتن خواست مردم و تاریخ منطقه صورت گرفت. یکی از نتایج این بیثباتی، ایجاد مرز مصنوعی اردن بود. در نهایت، خاورمیانه پس از جنگ جهانی اول، به مجموعهای از تصمیمات سیاسی خودسرانه و متناقض بریتانیا تبدیل شد که پایهای برای درگیریهای طولانیمدت در این منطقه شد.
درباره نویسنده
سوالات متداول
همچنین در این کتاب، خواهید آموخت که چگونه جاهطلبیهای استعماری اروپا در طول جنگ جهانی اول محرکی شد که بحرانهای مدرن امروزی را رقم زد.